Zmierzyłem ją wzrokiem.
- Raven Silence - odpowiedziałem jej - Z tego co widzę życie ci nie miłe, co?
Wskazałem na jej rękę. Schowała ją przede mną, ale nie mogła schować czerwonych plamek pod nią. Oderwałem się od ściany i podszedłem do niej.
- Pokaż coś sobie zrobiła - zażądałem sięgając po jej zranioną rękę.
- Zostaw mnie! - wyrwała mi się - Zostaw!
- Daj spokój - powiedziałem zmęczonym głosem - Warto coś takiego sobie robić?
- Nie masz pojęcia o czym mówisz. Zostaw mnie! - odwróciła się, żeby odejść.
- To nie musi się tak skończyć - wróciłem do ściany i usiadłem na ziemi - Wiesz o tym.
Podniosłem na nią wzrok. Widać oboje byliśmy już zmęczeni życiem. Z tym, że ja swoją wściekłość przelewałem w mordowanie zomie, a ona nie.
- No więc? - spytałem, czekając na jej decyzję. Gdzieś tam głęboko czułem, że bardzo się od siebie nie różnimy. Może ona też to zauważyła?
<Jessica?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz