- Wdaje mi się, że powinniśmy iść do Siedziby - powiedziałem bezbarwnym głosem - Jeszcze zdążymy, ale...
- Co "ale? - spytała
- Nienawidzę tej zabitej dechami dziury. Za dużo tam ludzi.
Mimo wszystko wstałem i pomogłem wstać dziewczynie. Co prawda lekko chwiałem się na nogach i ogólnie kiepsko się czułem, ale mniejsza o to. I tak powiedziałem za dużo. Muszę bardziej uważać na to co mówię. Nie może być tak, że otwieram się przed każdą napotkaną osobą. Za dużo wycierpiałem, żeby tak naiwnie wierzyć w ludzi. W większości nie są tego warci.
- Chodźmy... - zarządziłem - Zanim nas noc zastanie.
<Jessica?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz