Dostrzegłem zdziwienie na twarzy Noronell. Uśmiechnąłem się dumnie i spojrzałem na "Moje" Porshe. Wsiadła na miejsce pasażera. Zamknąłem za nią drzwi i usiadłem jako kierowca.
- Wiesz jak się to obsługuje? - Spytała z wahaniem, a ja tylko uśmiechnąłem się ciepło.
- Chyba bym tu nie przyjechał, jakbym nie wiedział?
- Racja. - Odpowiedziała i spojrzała przez szybę z grymasem. Znów odpaliłem auto i ruszyliśmy ulicami miasta, mijając grupki zombie. Noronell patrzyła na wszystko oniemiała.
- Czemu nic nie mówisz? - Pytam.
- A ty? - Popatrzała na mnie rozbawiona.
- Nie wiem. A ty?
- Nie wiem.
- Inteligentna rozmowa zawsze spoko. - Wzruszyłem ramionami i oboje się zaśmialiśmy.
<Noronell?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz